ΣΗΚΩΘΗΚΑΝΕ ΤΑ “ΣΚΑΤΑ” ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΝ ΤΟ ΚΑΖΑΝΑΚΙ!!

Διωγμένοι, κατατρεγμένοι και ορφανά, όλη η «κρέμα» που επί πολλά χρόνια υποδύονται τους δημοτικούς συμβούλους και τους παράγοντες ακούγεται ότι θα να ενώσουν και πάλι τις δυνάμεις τους για μια καλύτερη Γλυφάδα. Η ισχύς εν τη ενώσει, με όλα τα απόβλητα μιας υπνωτούσας κοινωνίας που μοναδικό σκοπό έχουν να αυξήσουν τα έσοδα τους.

Επαγγελματίες δημοτικοί σύμβουλοι, καφενόβιοι με ντοκτορά στη δηλωτή, αργόσχολοι σπαρίλες και συνταξιούχοι λαπάδες είναι οι περισσότεροι που επί πολλά χρόνια ασχολούνται με τα κοινά.  Μούχλα, μπόχα και δυσωδία αναδύεται από τα δημοτικά έδρανα από τα σκουριασμένα μυαλά και αντιλήψεις που κλείνουν το δρόμο στους νέους ανθρώπους με  φρέσκες ιδέες, κίνητρα και θέληση για προσφορά. Σε μια εποχή που η ενασχόληση με τα κοινά έχει δαιμονοποιηθεί με αποτέλεσμα πολλοί σοβαροί άνθρωποι να μην θέλουν ούτε καν να ακούσουν ή να σκεφτούν ότι μπορούν να βοηθήσουν την κοινωνία που ζουν, είναι επιτακτική ανάγκη για κάτι νέο, κάτι  άφθαρτο, κάτι το καινούργιο ώστε να φύγει επιτέλους η μούργα.

Είμαι πεπεισμένος ότι ο Δήμαρχος Γιώργος Παπανικολάου θα προσπαθήσει να προσεγγίσει νέους ανθρώπους, άλλωστε τα τέσσερα και πλέον χρόνια διοίκησης του θα πρέπει να του άφησαν φρικτές εμπειρίες από την καθεστωτική νοοτροπία των γνωστών κέντρων μηχανορραφίας, των λακέδων, των λεκέδων, των φελλών, των κιλαράδων και των ραδιούργων  που μόλις οσμίζονταν ότι θα χάσουν την καρέκλα και τα φράγκα σήκωναν επανάσταση, έβριζαν, συκοφαντούσαν στο τέλος τράβαγαν κι από μια ανεξαρτητοποίηση και το γύρναγαν στο αντάρτικο κι αυτό προσέξτε … για τη Γλυφάδα. Τότε ξαφνικά θυμόντουσαν να μιλήσουν για ηθικές αξίες, για σκάνδαλα, για ασυδοσία, παρανομίες κλπ. Μέχρι τότε οι μαλάκες δεν έβλεπαν τίποτα. Το γνωστό παραμύθι από τα γνωστά καραγκιοζάκια .

Έφθασε η στιγμή που ο Γλυφαδιώτης πρέπει να απεγκλωβιστεί από πρακτικές του παρελθόντος, από τη μικροπολιτική, τα ψευτορουσφέτια την υποσχεσιολογία για το σβήσιμο των κλήσεων που άλλωστε ούτως ή άλλως καταλήγουν στα σκουπίδια και να βοηθήσουν τους νέους. Φυσικά και δεν τα ισοπεδώνου με όλα.  Υπάρχουν άνθρωποι αξιόλογοι και αξιοπρεπείς που η διαδρομή τους στα κοινά ήταν και είναι αξιόλογη και πετυχημένη αλλά αυτοί μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Η Γλυφάδα πρέπει να γυρίσει σελίδα έχει ανάγκη από φρέσκα μυαλά και ιδέες.

Η Γλυφάδα για πρώτη φορά μετά τον αείμνηστο Λαζαρίδη, βρήκε  στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανικολάου ένα νέο  άνθρωπό που ομολογουμένως άλλαξε την καθημερινότητα και έβγαλε την πόλη από την απαξίωση και την μιζέρια. Ένας δουλευταράς Δήμαρχος που υπηρετεί την πόλη του  με όραμα, πρόγραμμα,  που σαφώς έχει φιλοδοξίες και εκεί που είπαμε δόξα το Θεό νασου πάλι οι ρεμπεσκέδες να απειλούν ότι θα συνταχθούν «απέναντι» και θα κάνουν παράταξη.

Οι Γλυφαδιώτες έχουν μάτια και βλέπουν, έχουν άποψη και κρίση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έγιναν τεράστια έργα  στην πόλη που θα τα απολαμβάνουν οι επόμενες γενιές. Τώρα είναι η ευκαιρία να φύγει το σαθρό και το σάπιο και να δούμε νέους ανθρώπους με χαμόγελο με όραμα και διορατικότητα να προσφέρουν στην πόλη. Άλλωστε τι είδαμε τόσα χρόνια από τους λαπάδες τα μογγόλια και τα γνωστά  ραμολιμέντα?  ΤΙΠΟΤΑ. Αυτοί κοίταγαν πως θα κάνουν καμιά αρπαχτή και πως εξασφαλίσουν τα συμφέροντα τους. Χαΐρι και προκοπή δεν είδε ποτέ η Γλυφάδα από δαύτους παρά μόνο ίντριγκες μηχανοραφίες και στημένα βρώμικα παιχνίδια.

Άντε μακριά και στον  αγύριστο λαμόγια του κερατά!!

αφήστε ένα σχόλιο


− 2 = επτά