Να πιέσω το παιδί μου ή να το αφήσω στο δρόμο του;
Στη σημερινή εποχή, που τα πράματα είναι τόσο ρευστά και δύσκολα, λίγο πολύ όλοι οι γονείς αγχώνονται για το μέλλον που θα έχουν τα παιδιά τους και κάνουν σκέψεις για την κατεύθυνση στην οποία θα πρέπει να τα ωθήσουν. Πριν λίγα χρόνια, τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά και οι περισσότεροι γονείς κατεύθυναν τα παιδιά τους προς τις επαγγελματικές επιλογές που τα ίδια επιθυμούσαν. Λαμβάνονταν υπόψη, η κλίση του παιδιού, το ενδεχόμενο ταλέντο του, το συναίσθημα που το διακατείχε για το συγκεκριμένο επάγγελμα και τα όνειρα που το ίδιο είχε για τη ζωή του.
Τώρα πια, το τελευταίο που λαμβάνεται υπόψη είναι η βαθιά επιθυμία του ατόμου για τη ζωή του. Τη θέση αυτής της επιθυμίας και του ονείρου έχουν πάρει, η άμεση αποκατάσταση, οι σίγουρες οικονομικές απολαβές, η σιγουριά της επαγγελματικής πορείας. Σε μία τόσο αβέβαιη ζωή, αναζητείται απεγνωσμένα μία πιθανότητα επαγγελματικής μονιμότητας που θα δίνει μία νότα ηρεμίας και ασφάλειας, όχι μόνο στο ίδιο το παιδί, αλλά και σε όλη την οικογένεια.
Μέσα σε όλα αυτά, οι γονείς κατά κανόνα πια, έρχονται σε μεγάλο δίλημμα και τελικά πιέζουν τα παιδιά τους προς το «οικονομικό συμφέρον» τους. Τι είναι όμως το σωστό για την πορεία και τη ζωή του ίδιου του παιδιού; Δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, καθώς κάποιες φορές επαληθεύεται ο γονέας και κάποιες το παιδί.
Αρχικά, το καλύτερο θα ήταν το παιδί να κάνει ένα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού, για να διευκρινισθούν οι κλίσεις του και να του γίνουν φανερές όλες οι πιθανές επιλογές μέσα στις οποίες πρέπει να κινηθεί. Έπειτα, καλό θα ήταν να συζητηθούν όλες οι πιθανές εναλλακτικές επιλογές, με γνώμονα τις οικονομικές απολαβές, τη μονιμότητα και τις προοπτικές του κάθε επαγγέλματος, πάντα όμως στο πεδίο στο οποίο ενδιαφέρει το παιδί. Αφού συζητηθούν όλα τα πιθανά σενάρια και αφού οι βαθμοί των πανελλαδικών εξετάσεων έχουν ανακοινωθεί, τα πράγματα ξεκαθαρίζουν ως ένα βαθμό, αφού άλλες επιλογές δεν είναι εφικτές και άλλες είναι.
Τέλος, σε αυτό το στάδιο και αφού όλα τα προηγούμενα έχουν τηρηθεί, οι γονείς είναι απαραίτητο να συμβουλέψουν τα παιδιά τους με βάση την εμπειρία τους, χωρίς ωστόσο να προσπαθούν να επιβάλλουν τη γνώμη τους. Θα πρέπει με ηρεμία να συμβουλέψουν, αλλά να είναι έτοιμη να σεβαστούν και να κατανοήσουν την τελική απόφαση που θα πάρει το παιδί τους. Είναι κρίσιμο να θυμούνται πως, η ζωή είναι δική του, οι επιλογές δικές του και πως, ακόμη και αν μια επιλογή αποδειχθεί δύσκολη, είναι η επιλογή του παιδιού τους και δεν πρέπει να κριθεί. Όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος, το οποίο τις περισσότερες φορές βγαίνει σε καλό τελικά. Παρόλα αυτά, το πιο πιθανό είναι ο παιδί να επιλέξει το σωστό, γιατί αυτό ξέρει τι θέλει στη ζωή του και θα παλέψει για αυτό, παρά το κάθε εμπόδιο.
Κουρτίδου Μαρία, ψυχολόγος, mariakourtid@hotmail.com
αφήστε ένα σχόλιο