ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Τα συν και τα πλην της επιστροφής Λεμονή, τα λάθη στο ντέρμπι και ο κόουτς που θα ήθελε στον ερυθρόλευκο πάγκο…

Θα αρχίσω από αυτό το οποίο θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και για τους αντιπάλους του Ολυμπιακού, που όλα αυτά τα χρόνια του ατέλειωτου αριθμού ερυθρόλευκων νικών σε ντέρμπι και τίτλων, επιδίδονταν σε απέλπιδα προσπάθεια ακύρωσης και μηδενισμού των πάντων.

Που αντί να τα βγάζουν όλα «πέτσινα», προϊόντα της «παραγκούπολης», καλύτερα θα ήταν να κοίταζαν την… καμπούρα τους, να ομολογούσαν τις αδυναμίες τους, να παραδέχονταν την ανωτερότητα των Πειραιωτών και να είχαν την παρρησία να πουν και κανένα «μπράβο», βρε αδελφέ!

Να το έκαναν, με τόλμη και ευθύτητα, όταν μέχρι χθες, οι μόνιμοι πρωταθλητές τους «γλεντούσαν», είτε βρίσκονταν στα πολύ καλά τους, στις φόρμες τους, είτε ακόμα και αν διέθεταν αμφιλεγόμενο (και ελλειμματικό σε καίριες θέσεις) ρόστερ, σαν πέρσι, που ειδικά στο 2ο γύρο οι ερυθρόλευκοι πέρασαν βαθιά αγωνιστική κρίση, άλλαξαν προπονητή, ηττήθηκαν και στα τρία εκτός έδρας ντέρμπι, έμειναν εκτός τελικού Κυπέλλου.

Ήταν όλα τους αρνητικά, μόνο που ακόμα και έτσι, αν το… χάριζαν το πρωτάθλημα, οι αντίπαλοι τους πρόβαλαν ως ξεκάθαρα ανίκανοι να καλοδεχτούν το «δώρο»!

Μην μακρηγορούμε. Σαν με την Σπόρτινγκ, που την έκαναν να μοιάζει με Μπαρτσελόνα, έτσι και με την ΑΕΚ, οι επίμονοι πειραματισμοί, οι ανοσιουργηματικές εμπνεύσεις του Χάσι και η τραγική φιγούρα του Ολυμπιακού στο ματς μετά το 55’, έκαναν τη θριαμβεύτρια (γιατί αυτό είναι) του ντέρμπι του ΟΑΚΑ να δείχνει όχι δικέφαλος αετός αλλά… τρικέφαλο λιοντάρι που κατασπάραξε τους ερυθρόλευκους μέσα σε ελάχιστα λεπτά.

Μπράβο, λοιπόν, συγχαρητήρια στην ΑΕΚ, για την παλικαρίσια, ολική ανατροπή και μεγαλειώδη νίκη της.

Από τον «γλυκό»… Παρλιάρο στον Χάσι με… το κόνιο

Πάμε όμως τώρα στο πώς ο Ολυμπιακός του Χάσι (ευτυχώς μέχρι την Κυριακή και ούτε λεπτό παραπάνω) κατόρθωσε – περί κατορθώματος πρόκειται, σαν του Κοσοβάρου προπονητή, που από πρόσωπο επί των τιμών αφού «έβαλε» την ομάδα στους Ομίλους, «κατάφερε» να γίνει μέσα σε μερικές εβδομάδες αποδιοπομπαίος τράγος! – να χύσει την καρδάρα με το γάλα και από τον παράδεισο του 2-0 με το γκολ από τα αποδυτήρια στο β’ ημίχρονο και την προοπτική περηφανούς θριάμβου, να καταλήξει μέσα σε ένα 25άλεπτο από το ζενίθ στο ναδίρ!

Αφού φλέρταρε με μια ιστορική ήττα στο Καραϊσκάκη σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σώθηκε ως εκ θαύματος από πανωλεθρία από την Σπόρτινγκ, αμέτι μουχαμέτι, εκεί ο Μπέσνικ Χάσι, επέμεινε να συνδέσει προτού φύγει, την σύντομη συνεργασία του με τον Ολυμπιακό, με ένα ιστορικά χαμένο ντέρμπι στην Ελλάδα. Γιατί ο Ολυμπιακός είναι Ολυμπιακός. Τον ξέρουν, τον αναγνωρίζουν στο βάθος και τον σέβονται οι αντίπαλοι του.

Και δεν τους έβγαινε σχεδόν ποτέ έως την Κυριακή, το σθένος και το… θράσος, να αμφισβητήσουν ένα τέτοιο προβάδισμα, ανατρέποντάς το σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Οι… πικρές αλχημείες του Χάσι μίκρυναν επικίνδυνα τον Ολυμπιακό – όχι φυσικά σαν μέγεθος συλλόγου, κόσμου και ιστορίας, αλλά αγωνιστικά σε κάθε παιχνίδι μετά την πρόκριση στο Champions League – και έδωσαν το δικαίωμα σε κάθε του αντίπαλο να φαντάζει τεράστιος μπροστά του. Σπόρτινγκ σε λένε, ΑΕΚ σε λένε, το ίδιο κάνει, τη… Βραζιλία του είχανε φέρει στο απέναντι μισό του γηπέδου του Χάσι. Κι αυτός έκανε του κεφαλιού του. Ό,τι αλλόκοτο και απίθανο κατέβαζε, εν τέλει, η «γκλάβα» του!

  • Κατήργησε τα μπακ του ρόστερ και «χειροτόνησε» νέα, δικής του πατέντας και ανακάλυψης. Επέμεινε να παίζει αριστερά με το ανάποδο πόδι ο Φιγκέιρας, αφήνοντας εκτός αποστολής ντέρμπι, τόσο τον Κούτρη όσο και τον Μίλιτς. Ο δεύτερος, ο Κροάτης, όσο και να μην σου κάνει, όσο και να μην είναι έτοιμος, κάπου στα 18 ματς Καμπιονάτο έπαιξε πέρυσι με την Φιορεντίνα… Άχρηστος δεν είναι, τις εμπειρίες του από μεγάλα ματς τις διαθέτει. Ή μήπως ο Κούτρης θα τον «έχανε» διαρκώς τον Χριστοδουλόπουλο, όπως ο Πορτογάλος, που στο κάτω κάτω τι να του πεις του ανθρώπου όταν τον βάζεις να παίζει σε λάθος θέση!

Και στα δεξιά, στην απέναντι πλευρά, τον Ζιλέ δεν έβαλε με τον Αστέρα μπακ, την προηγούμενη αγωνιστική και εκτέθηκε (και εξέθεσε και τον ίδιο τον Βέλγο), ενώ είχε Ομάρ και Φιγκέιρας!

  • Κατήργησε τα κλασικά στόπερ που διαθέτει το ερυθρόλευκο δυναμικό, χρήζοντας κεντρικό αμυντικό τον κόφτη της μεσαίας γραμμής, Ρομαό, ο οποίος παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του να κάνει ό,τι του λέει ο προπονητής, δεν έφτανε. Πώς να επαρκούσε όταν για να παίξεις αυτή τη θέση ένα από τα βασικά προσόντα σου είναι η αλτικότητα και ο Τογκολέζος δεν πηδάει με άλμα ούτε… εφημερίδα!

Και δεν μπορεί να επικαλεστεί τις ελλείψεις, με τους τραυματισμούς Βούκοβιτς, Μποτία, γιατί είχε σέντερ μπακ να διαλέξει. Τους νεαρούς, τον Σισέ και το Νικολάου. Να τους χρησιμοποιούσε με ΑΕΛ, με Λαμία, να τους «προβάρει», να τους δώσει ψυχολογία με παιχνίδια στα πόδια τους και μετά, σταδιακά, να τους ρίξει στα πιο κρίσιμα.

  • Με την ΑΕΚ οι αλλαγές του στη διαχείριση της εξέλιξης του ματς ήταν… «Άρτζι μπούρτζι και λουλάς»! Λες και ο άνθρωπος τελούσε συνεχώς εν συγχύσει! Ολόκληρος μαντράχαλος, 33-34 ετών, ο Αλεξίς Ρομαό, έπρεπε να βγει από τη μάχη, λες και ήταν κανένα παιδαρέλι και θα έπεφτε στην παγίδα της 2ης κίτρινης-κόκκινη. Δεν ήξερε ο προπονητής να τον πιάσει παράμερα και να του πει «το και το». «Δεν παίρνεις άλλη κάρτα, δεν κάνεις φάουλ, κρατάς τα νεύρα σου. Είσαι ο αρχηγός της ομάδας… δείξε το! Ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση». Τόσο απλά. Παρά τον άλλαξε και… έγινε το έλα να δεις.
  1. Ο Ταχτσίδης στόπερ, άλλο… όνειρο που γύρισε σε εφιάλτη και τούτο!
  2. Ο Ζντιέλαρ περίμενε να ξεκινήσει 11άδα, μπήκε κρύος ξαφνικά στον αγώνα, έκανε τη μία λάθος μεταβίβαση πάνω στην άλλη και δεν κρατούσε μπάλα στο κέντρο
  3. Ο άλλος που ήταν ταμάμ για να κόψει το ρυθμό της ΑΕΚ, έστω και μετά την άπιαστη βολίδα του Λάζαρου στο 2-2 (έχει και ρέντα ο τύπος αυτό τον καιρό, αλλά μαγκιά του, παρά λίγο μονάχος του, με τη λίγη συμπαράσταση Μάνταλου, Λιβάγια, να… ξεπαστρέψει τον Ολυμπιακό!), ο Φορτούνης, θα ‘χει δίκιο να πανηγυρίζει τώρα που έφυγε ο προπονητής…
  4. Ο Καρσελά είχε «εκπνεύσει» πολλή ώρα προτού τον αποσύρει ο προπονητής, αλλά η τρίτη αλλαγή του Πάρντο – που η ομάδα ήθελε φρέσκα πόδια για να τρέξει στην κόντρα και να κάνει εύκολα ζημιά στην ΑΕΚ η οποία είχε βγει όλη μπροστά – έγινε τότε που ο Ολυμπιακός ήταν παντελώς αποδιοργανωμένος και η ώρα δεν περνούσε, ώσπου ήταν θέμα χρόνου να γινόταν το 3-2.

Ως εκεί μπορεί 

Εκεί που πέρυσι το εγχείρημα απέτυχε, ο Μπέσνικ Χάσι φέτος πέτυχε. Έβαλε την ομάδα και πάλι στους Ομίλους και έτσι «έσπρωξε» 30 εκατομμύρια στα ταμεία του Ολυμπιακού.

Απέδειξε την «ειδικότητα» του στη συγκεκριμένη αποστολή. Να «προκρίνει» τις ομάδες που αναλαμβάνει, στα προκριματικά.

Πού να φανταζόταν ο Μαρινάκης ότι η ιστορία θα επαναλαμβανόταν. Και αυτό που συνέβη στη Λέγκια, θα συνέβαινε και στον Ολυμπιακό!

Ποιος να τους έλεγε στην πλατεία Αλεξάνδρας, ότι όσο «expert» είναι ο Χάσι στην ειδική καλοκαιρινή υποχρέωση που του ανατίθεται, τόσο… ανίκανος παρουσιάζεται στη συνέχεια!

Αλλά μήπως γι’ αυτό και δεν αποχαιρέτησε, ούτε καν προσωρινά, με ανακοίνωση ή επίσημη τοποθέτηση ο σύλλογος τον Τάκη Λεμονή; Όταν δεν «έκατσε» στους πρωταθλητές καμία διαπραγμάτευση με το καλό, το έμπειρο, το ικανό, το ακριβό όνομα από το εξωτερικό και κατέφυγαν στην λύση Χάσι, μήπως δεν ήταν τυχαίο να συντηρηθεί στην ακρούλα ο καλός στρατιώτης Τάκης;

Και ήδη, εκφράζονται ποικίλες απόψεις για την 4η επιστροφή του Λεμονή στην ερυθρόλευκη τεχνική ηγεσία. Δεκτά πολλά:

  • Ότι αφού δεν βρέθηκε στην αγορά αυτό το κάτι καλό και δυνατό που ήθελε η διοίκηση από το καλοκαίρι, δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε γίνει… pause στη συνεργασία με τον Τάκη Λεμονή. Να ήταν αυτός από το ξεκίνημα της σεζόν, από την προετοιμασία ο προπονητής της ομάδας.
  • Ότι η ομάδα χρειάζεται να περιέλθει στα χέρια ενός σοβαρού ξένου τεχνικού, ικανού να διαχειριστεί το ποιοτικό ρόστερ, την αξία των πολύ καλών ποδοσφαιριστών που διαθέτει φέτος ο Ολυμπιακός και τη φήμη του συλλόγου διεθνώς.
  • Ότι καλός, χρυσός, «άγιος» και μεγάλη Ολυμπιακάρα ο Τάκης, αλλά ίσως δεν επαρκούν όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί;Ότι ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από κάτι πιο σύγχρονο, πιο κοντά στο τωρινό ευρωπαϊκό status υψηλότερου επιπέδου!
  • Ότι η ελληνική πραγματικότητα είναι αρκετά «περίεργη», παρουσιάζει ιδιομορφίες σε σημείο… ανωμαλίας – αφού από Κυριακή σε Τετάρτη ο προπονητής περνάει ένα αδιάκοπο crash test επάρκειας – και ως εκ τούτου, ποιος έρχεται από το εξωτερικό να αναλάβει;
  • Χωρίς να έχει κάνει προετοιμασία με την ομάδα.
  • Χωρίς να έχει επιλέξει και ούτε καν να ξέρει τα πρόσωπα, τις μεταγραφές του καλοκαιριού (αλήθεια, ο Χάσι πέταξε στα σκουπίδια ακόμα και το μοναδικό προνόμιο που του χάρισε πλουσιοπάροχα ο Μαρινάκης έναντι κάθε άλλου συναδέλφου-προκατόχου του, να του αγοράσει ό,τι ζήτησε!), τους ποδοσφαιριστές που προϋπήρχαν, το ελληνικό στοιχείο, την ατμόσφαιρα στο Ρέντη, το ελληνικό πρωτάθλημα, όλα αυτά, ποιος αξιόλογος προπονητής, άνεργος φυσικά αυτή την εποχή, αποφασίζει να ξενιτευτεί στην Ελλάδα; Να βάλει το κεφάλι στη λαιμητόμο;

Ουδέν μονιμότερο….

Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι του Ολυμπιακού ψάχτηκαν στον ευρωπαϊκό χώρο για τον αντικαταστάτη του Χάσι από το προπερασμένο Σάββατο, αμέσως μετά την ισοπαλία με τον Αστέρα. Δεν έτυχαν της ανταπόκρισης που θα επιθυμούσαν οι διαπραγματεύσεις τους. Και αυτό δεν άλλαξε μέχρι την ήττα από την ΑΕΚ.

Ο Λεμονής ήταν έτοιμος. Εκεί. Ήξερε ότι κάποια στιγμή θα ήταν πάλι με τη φόρμα του στις εγκαταστάσεις του Ρέντη. Και αυτό είναι πάλι γεγονός.

Προσωρινός ή όχι; Ελλάδα: Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Πόσο μάλλον όταν, παγκοσμίως ισχύει αυτό, η μπάλα είναι γένους θηλυκού. Ως και ο Χάσι δεν θα έχανε τη θέση του αν κέρδιζε την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Που δεν ήθελε και πολύ.

Όπως πέρυσι, που με τον ίδιο αντίπαλο στο Καραϊσκάκη, ο Μπέντο νίκησε και έμεινε στη θέση του κάπου 4 μήνες ακόμα και με εξασφαλισμένο ώσπου να απολυθεί το πρωτάθλημα!

Όπως πριν λίγα χρόνια ο Μίτσελ είχε «σωθεί» από μια νίκη επί του Ατρομήτου, όταν η καρέκλα του έτριζε συνθέμελα. Και παραλίγο να αποκλείσει και τη Γιουνάιτεντ, να γράψει ανεπανάληπτη ιστορία με τον Ολυμπιακό!

 

Και μια που αναφέρθηκα στον Μίτσελθα πω ξεκάθαρα τη δική μου  γνώμη. Αυτή είναι η δουλειά μου. Να παίρνω θέση: Ο Ισπανός, η επιστροφή Νο2, θα ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να του… συμβεί του Ολυμπιακού, αυτή τη στιγμή. Ή σε λίγο, σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Έχει αφήσει κάτι πίσω του. Να επιστρέψει να το τελειώσει. Μας ξέρει, τον ξέρουμε, γνώστης, ικανός, όλο στυλ, ταιριαστός στα «θέλω» και τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού.

Άνθρωπος και προπονητής επιπέδου, ασορτί με το υψηλό ερυθρόλευκο επίπεδο.

Γνώμη μου!

του Δημοσθένη Καρμοίρη

sportdog

 

αφήστε ένα σχόλιο


οκτώ − 6 =