Αν δούμε τι έγινε και ποια πρόσωπα έτρεξαν αυτές τις μέρες να ευχηθούν στον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη (έγινε τελικά Υπουργός Ναυτιλίας), είναι να τρελαίνεται κανείς με την υποκρισία κάποιων ανθρώπων που ενώ μέχρι χθες τον έβριζαν και τον λοιδορούσαν, σήμερα άνοιξαν την αγκαλιά τους και τον πλάκωναν στα μάτσα – μούτσα. Είναι να γελάει κανείς με κάποιες κιλότες που καλαμοκαβαλημένοι κοιτούν τον καθρέφτη και φαντασιώνονται ότι κάθονται στην πολυθρόνα του μεγάλου γραφείου του 4ου ορόφου, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν ντροπή για την πόλη. Πέρα όμως από την αστειότητα και τον χαβαλέ κάποιων ασήμαντων επίδοξων δελφίνων, όσοι πανηγυρίζουν ότι με την υπουργοποίηση του Μιλτιάδη, ανοίγει ο δρόμος της διαδοχής, καλά θα κάνουν να κρατούν μικρό καλάθι και νάχουν τα αυτιά κάτω γιατί τα πράγματα δυσκολεύουν επικίνδυνα και δεν είναι και τόσο ευχάριστα όπως κάποιοι περιμένουν.
Προσωπικά πιστεύω ότι η αποχώρηση του Μιλτιάδη οποτεδήποτε αυτή γίνει, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα σήμερα, δεν είναι καθόλου ευχάριστη και θα οδηγήσει την παράταξη σε τριγμούς, περιπέτειες και πιθανόν σε διάλυση. Επίσης έχω την άποψη ότι τώρα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι αντιπρόεδρος της δικομματικής κυβέρνησης είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος ,τον οποίο ο Κόκκορης είχε φανερά στηρίξει για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και ο οποίος ως φαίνεται θα έχει λόγο παντού. Επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Κόκκορης είναι δήμαρχος, είναι αλεπού, έχει την διοίκηση στα χέρια του, και επιπλέον έχει στηριχτεί από μια εφοπλιστική οικογένεια, η οποία τα τελευταία δυόμιση χρόνια έχει όπως ο ίδιος λέει προς χάριν του προσφέρει ένα σημαντικό έργο στην πόλη, κάτι που όσο ο τοπικός τύπος βρίσκεται στην εντατική χωρίς σημάδια βελτίωσης, οι πολίτες παραμένουν ανημέρωτοι και η αλήθεια διαστρεβλώνετε με αποτέλεσμα να γίνεται μάγκας . Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι σημαντικό γεγονός είναι και η καλή του σχέση με τον Παπά…
Ο Κόκκορης αυτήν την μεγάλη ευκαιρία δεν θα την πετάξει, δεν θα την αφήσει να πάει χαμένη.
Θα το παλέψει με χίλιους τρόπους, εδώ θα χρειαστεί η βοήθεια του Μιλτιάδη η οποία θα παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις. Ο Μαύρος Σεπτέμβρης που αναμένεται να σκάσουν κάποιες δικαστικές βόμβες θα δρομολογήσει με περισσότερη σαφήνεια την κατάσταση όμως τα πράγματα δεν παύουν να δυσκολεύουν για την δεξιά παράταξη η οποία θα χρειαστεί συμμαχίες, μπροστάρη ποιητή κι όχι λαπά και καθαρό υλικό με λίγα λόγια, “άστα να πάνε”.
Άποψη μου είναι ότι ή ώρα της Αθηνάς Λυγνού έφθασε, αρκεί βέβαια να το θέλει και η ίδια, εξάλλου η παράταξη της κ. Αθηνάς Λυγνού με κάποιες προσθήκες έντιμων ανθρώπων αν αυτές γίνουν, θα έχει κατά όπως φαίνεται σημαντικές πιθανότητες να διεκδικήσει τον δήμο με αξιώσεις και γιατί όχι με τις κατάλληλες συμμαχίες να τον κερδίσει. Μια άλλη ικανή προσωπικότητα που ακόμα δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, είναι ο πρόεδρος των Ποντίων Κυριάκος Τιλγκερίδης ο οποίος φαίνεται να συγκεντρώνει την ευρύτατη αποδοχή ανθρώπων “καθαρών” όλων των παρατάξεων, οι οποίοι βλέπουν στο πρόσωπο του, την ηγετική φυσιογνωμία του άσπιλου και αμόλυντου που με την διορατικότητα την αποφασιστικότητα και την ευφυΐα που τον διακρίνει, θα μπορούσε να βάλει τάξη και τέλος στα συμφέροντα, έτσι ώστε να αποχωριστεί η Γλυφάδα την ετικέτα που την θέλει “Μαγαζί Γωνία”. Και επειδή πιθανόν τα χρίσματα των κομμάτων να αποτελούν πια παρελθόν, με την εμπιστοσύνη των πολιτών να έχει πάει πάει περίπατο, όσο το καινούργιο και το διαφορετικό απομακρύνεται, αφήνει την σκυτάλη στα πολυδύναμα συνεργαζόμενα σχήματα τα οποία θα επιχειρήσουν την ανανέωση των ιδεών των προσώπων, μέσα από τα ίδια εκείνα πρόσωπα που δεκαετίες ολόκληρες έχουν προκαλέσει αυτήν την νοσηρή κατάσταση στην πόλη. Δηλαδή Α..ιδιές Γιωργίτσα μου.
αφήστε ένα σχόλιο