Γράφει ο Δημήτρης Καραπάνος
Καταιγιστική σε γεγονότα η τρέχουσα επικαιρότητα. Ο κόσμος στριμωγμένος από την φτώχεια και την δυστυχία του που συνεχώς διογκώνεται, δεν έχει καθαρό μυαλό να σκεφτεί και να αναλύσει τις επιπτώσεις τους. Αρπάζει αποσπασματικά ότι ταιριάζει στις θολωμένες πεποιθήσεις του, μερικά από αυτά που σχολιάζουν και σερβίρουν οι στρατευμένοι εγκάθετοι κονδυλοφόροι στα ΜΜΕ των διαφόρων συμφερόντων. Έτσι χωρίς να το καταλάβει, προσηλυτίζεται στη λογική τους, αδρανοποιείται ως πολίτης και, αποστασιοποιείται από τα δικαιώματα του! Μετατρέπεται σε χειραγωγημένο ιδιώτη που έχει μόνο υποχρεώσεις. Υποχρεώσεις που καθόρισαν ‘άλλοι για λογαριασμό του και οφείλει πειθήνια σαν υποζύγιο να εκπληρώσει. Κάπου – κάπου στον καναπέ του σπιτιού του, ή στην κλειστή παρέα όσων ομοιοπαθών φίλων του απέμειναν, βρίσκει κάποιες αναλαμπές αφύπνισης. Βρίζει γενικώς και αορίστως το ‘’σύστημα’’ για την κατάντια την δική του και της χώρας και πέραν αυτού ουδέν. Δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι με αυτή την συμπεριφορά, ή οποία δυστυχώς είναι αντιπροσωπευτική της πλειοψηφίας των Ελλήνων, έχει μπει μέσα στο ‘’σύστημα’’ ο ίδιος κα το υπηρετεί πειθήνια! Δυστυχώς αυτές οι παθογένειες και αυτές οι λογικές κυριαρχούν σήμερα στην ζοφερή Ελληνική πραγματικότητα και πάμε από το κακό στο χειρότερο. Βαδίζουμε στα τυφλά χωρίς αντικειμενική πληροφόρηση και χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο διεξόδου από την πολύπλευρη κρίση που ισοπεδώνει τα πάντα. Κόντρα σε αυτή την λογική θα επιχειρήσω να σχολιάσω πρόσφατα και σημαντικά γεγονότα με την δική μου διαφορετική οπτική.
Ο προϋπολογισμός του 2014 θα ρίξει την κυβέρνηση;
Η κυβέρνηση κατέθεσε τον προϋπολογισμό του 2014 με την προοπτική να ψηφισθεί από την ολομέλεια της Βουλής στα μέσα Δεκεμβρίου. Επιδιώκει με αυτό τον προϋπολογισμό να συντηρήσει μία επίπλαστη αισιοδοξία ανάκαμψης της Ελληνικής Οικονομίας. Προβλέπει αύξηση του ΑΕΠ το 2014 κατά 0,6% για πρώτη φορά μετά από μία εξαετία ύφεσης και μειώσεως του ΑΕΠ που συρρίκνωσε την Οικονομία κατά 25%, εκτόξευσε την ανεργία στο 27% και απογείωσε το δημόσιο χρέος από 240 δις ευρώ σε 323 δις ευρώ! Όμως δύο μέρες πριν, ο έγκυρος διεθνής οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), προέβλεψε δημόσια ότι η Ελληνική Οικονομία το 2014 δεν θα ανακάμψει και θα μειωθεί το ΑΕΠ κατά 0,4%! Τα στοιχεία που επικαλέστηκε πείθουν περισσότερο από τα στοιχεία και την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης. Από το 2010 που ήρθε η Τρόικα, φέτος για πρώτη φορά κατατέθηκε προϋπολογισμός χωρίς την προέγκριση της Τρόικας. Τους προηγούμενους προϋπολογισμούς καίτοι τους είχε σχεδιάσει και προεγκρίνει, όλοι αστόχησαν τραγικά χωρίς για κανέναν προϋπολογισμό η Τρόικα να αναλάβει τις ευθύνες της για την ζημία που προκάλεσαν στην Ελληνική Οικονομία οι υποχρεωτικές εντολές της προς την κυβέρνηση. Φέτος για να τον εγκρίνουν ζήτησαν και απαιτούν ακόμη σκληρότερα μέτρα, που οδηγούν σε βέβαιη διάλυση του κυβερνητικού Συνασπισμού ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και πτώση της κυβέρνησης!
Ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς εξαναγκάστηκε σε δύο κινήσεις υψηλού ρίσκου χωρίς κανένα όπλο προστασίας της χώρας και της κυβερνήσεως του! Παρέκαμψε και αγνόησε την Τρόικα καταθέτοντας τον προϋπολογισμό χωρίς την έγκριση της και την επομένη πήγε στην υπηρεσιακή Καγκελάριο της Γερμανίας για ενεργή βοήθεια και στήριξη. Στη Γερμανία δύο μήνες μετά τις εκλογές δεν έχει σχηματιστεί κυβέρνηση, γιατί τα Γερμανικά κόμματα και οι Γερμανοί πολιτικοί, που βάζουν το συμφέρον της Γερμανίας πάνω από τις πολιτικές τους διαφορές, αντίθετα με τους δικούς μας, δεν έχουν καταλήξει ακόμη πως θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της Ελλάδος και των άλλων χωρών του Νότου. Ούτε βιάζονται ειδικά για την Ελλάδα να αποφασίσουν τώρα που ‘’καίγεται’’ η Ελληνική κυβέρνηση. Τα Γερμανικά συμφέροντα απαιτούν να αποφασίσουν μετά τις Ευρωεκλογές γι’ αυτά τα θέματα. Αυτό διαμήνυσαν στον κ. Σαμαρά με ευγενικά λόγια που δεν κοστίζουν τίποτε, οι Μέρκελ και Σόιμπλε και τον παρέπεμψαν λόγω αναρμοδιότητας όπως του είπαν κατάμουτρα, στον αρμόδιο πρόεδρο του Ευρωγκρούπ , ο οποίος στεγνά δήλωσε: κάντε ότι σας λέει η Τρόικα και τα ξαναλέμε! Μας εμπαίζουν κυνικότατα. Τα όσα ζητά η Τρόικα είναι τόσο επώδυνα για τον κάθε Έλληνα που μοιραία οδηγούν σε οδυνηρές πολιτικές εξελίξεις. Συνεπώς λίγα τα ψωμιά της κυβέρνησης. Μοιάζει με απελπισμένο σε ταράτσα που κρατάει γεμάτο πιστόλι και αντιμετωπίζει το δίλλημα: Να πέσει από την ταράτσα ή να πυροβολήσει στον κρόταφο του. Ότι και να κάνει η κυβέρνηση η μοίρα της είναι προδιαγεγραμμένη και όπως διαφαίνεται τελειώνει λίγο πριν, ή λίγο μετά τις ευρωεκλογές. Εκτός και γίνει κανένα ατύχημα μέσα στο Δεκέμβρη και καταψηφιστεί ο προϋπολογισμός στη Βουλή από το πανικόβλητο ‘’ασκέρι’’ του καταποντιζόμενου ΠΑΣΟΚ που λοξοκοιτάζει ένας – ένας προς ΣΥΡΙΖΑ μεριά, για την σωτηρία του!
Βαβέλ ο ΣΥΡΙΖΑ. Που τον πάει ο Τσίπρας;
Αυτή η διαπίστωση και αυτό το ερώτημα κυριαρχεί σε συζητήσεις μεταξύ απλών πολιτών ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Η σημερινή τραγική συγκυρία ευνόησε τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον μετέτρεψε από περιθωριακό κόμμα που μπαίνει ή δεν μπαίνει στη Βουλή πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση, σε κυρίαρχο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που μπορεί να καλπάσει προς την εξουσία. Πολλοί όταν ψηλώνουν απότομα παθαίνουν το λεγόμενο ‘’βέρτικο’’, το σύνδρομο της απότομης προσγείωσης. Φοβάμαι ότι όσα συμβαίνουν τελευταία στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με κάποιες ανεξήγητες αλλαγές θέσεων και πολιτικής συμπεριφοράς του κ. Τσίπρα, επιβεβαιώνουν συμπτώματα προσβολής του ΣΥΡΙΖΑ από το σύνδρομο ‘’βέρτικο’’. Ο γηραιότερος μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ιστορική μορφή του Μανώλη Γλέζου. Και όμως ο Γλέζος είναι ότι πιο νέο και φρέσκο σε ιδέες μυαλό λογική και κρίση μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ! Πείθει σε ότι λέει και επιδιώκει να γίνει με πείσμα. Όπως κατ’ επανάληψη έχει αποδείξει. Πριν δύο μήνες είπε το αυτονόητο που λέει και διαπιστώνει όλος ο κόσμος. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ολοκληρωμένο και πειστικό πρόγραμμα για να κυβερνήσει. Παραλίγο να τον κατασπαράξουν αντί να λάβουν σοβαρά υπόψη το καμπανάκι της ορθότατης διαπίστωσης του. Παρά το πρόσφατο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ οι εσωτερικές αντιθέσεις και διαφορές απόψεων δεν εξομαλύνθηκαν και οι συγχύσεις θέσεων για την αντιμετώπιση της σημερινής κρίσεως μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν πολλαπλασιαστεί. Ο κόσμος δεν ξέρει σε τι να δώσει βάση και ποιόν να πιστέψει από όσα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ περιδιαβαίνουν καθημερινά και μιλούν στα κανάλια. Με όσα λένε, φάσκουν και αντιφάσκουν μεταξύ τους και περισσότερο περιπλέκουν, παρά αποσαφηνίζουν τα πράγματα για το πως θα κυβερνήσουν αν καταλάβουν την εξουσία στις επόμενες εκλογές. Ο πρόσφατος ετεροαυτοεξευτελισμός ανταλλαγής προσωπικών ύβρεων μεταξύ ενός βουλευτή επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ με έναν άλλο βουλευτή ‘’φυτευμένο’’ στο ΣΥΡΙΖΑ από την ελίτ των μίντια, πλήγωσε βαρύτατα την δημόσια εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Έπρεπε να έχουν και οι δύο εκδιωχτεί κλοτσηδόν, για τον αήθη ‘’κατινισμό’’ όχι μόνο πολιτικής, αλλά και ατομικής συμπεριφοράς που επέδειξαν. Πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση μομφής στην κυβέρνηση. Ο κόσμος περίμενε την αντιπαράθεση των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις ούτως ή άλλως αποτυχημένες και επώδυνες επιλογές της συγκυβέρνησης ΝΔ –ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς παρακολούθησε κοκορομαχίες εντυπώσεων και συναγωνισμό για το ποιος θα πει την εξυπνότερη ατάκα. Τίποτε για την ταμπακιέρα. Για το πώς θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση και πως θα ανακουφιστεί ο κόσμος που υποφέρει, κανένας δεν μίλησε με ειλικρίνεια και σαφήνεια. Τα όσα ειπώθηκαν κατά της κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρόταση μομφής, θα μπορούσε να τα πει τώρα κατά την συζήτηση του προϋπολογισμού. Έτσι θ α είχε σε εφεδρεία ανά πάσα στιγμή έτοιμο, το όπλο της απειλής της πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης το οποίο πλέον ‘’έκαψε’’ και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει για τους επόμενους έξι μήνες στους οποίους ενδέχεται να συμβούν ‘’άγρια’’ γεγονότα! Προς τι λοιπόν η πρόταση μομφής; Ποια σκοπιμότητα και πιο συγκροτημένη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ την επέβαλλε; Κανείς δεν κατάλαβε. Υποθέτω ούτε στα καθοδηγητικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ καλοκατάλαβαν, αν κρίνω από τις αμήχανες δηλώσεις τους. Προεκλογικά και μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του στον Πασοκογενή χώρο και βρήκαν καταφύγιο πολλοί ‘’λαθρεπιβάτες’’ που έπρεπε σήμερα να είναι έγκλειστοι στον Κορυδαλλό. Πρόσφατα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρας, διεύρυνε τα ανοίγματα του ΣΥΡΙΖΑ, υποσχόμενος πολιτική στέγη σε κάθε βουλευτή άλλου κόμματος, αρκεί να συστρατευτεί με το ΣΥΡΙΖΑ για την πτώση της κυβέρνησης. Προηγουμένως ο ίδιος στην Αμερική και στην Ευρώπη διαφοροποίησε κατά πολύ τις άλλοτε σαφείς αντιμνημονιακές θέσεις του, καθησυχάζοντας όσους έχουν συμφέροντα σήμερα και επιθυμούν την συνέχιση της ιδίας πολιτικής και διαχείρισης πραγμάτων στην Ελλάδα με μόνη επιτρεπτή αλλαγή το φρεσκάρισμα με νέα πρόσωπα του πολιτικού συστήματος στη θέση των παλαιών και φθαρμένων που τους σπρώχνουν προς την έξοδο ως ‘’αποδιοπομπαίων τράγων’’. Η διαφοροποίηση αυτή του Τσίπρα έδωσε την δυνατότητα στην Μέρκελ και το ευρογκρουπ να στριμώξουν στο ‘’καναβάτσο‘’ τον Σαμαρά όπως προανέφερα.
Όλα αυτά ο κόσμος τα αντιλαμβάνεται. Έπαυσε να τρώει ‘’κουτόχορτο’’. Έχει σπάσει και εξαφανίσει τις ανύπαρκτες σήμερα από την καθολική φτώχεια, διαχωριστικές γραμμές της δεξιάς ή τις αριστεράς που άλλοτε δίχαζαν και φανάτιζαν τα πλήθη των οπαδών. Έσπασε και το καινούργιο μπλοκ διαχωριστικών γραμμών που συστήθηκε πρόσφατα για να εκφοβίσουν τον κόσμο και να τον ‘’μαντρώσουν’’ διαχωρίζοντας τους Έλληνες σε Δημοκράτες και φασίστες. Πόσο πραγματικά δεξιοί, αριστεροί ή Δημοκράτες είναι σήμερα όσοι πρωταγωνιστούν στην πολιτική και δημόσια αυτοπροσδιορίζονται ότι είναι ; (Φασίστας φυσικά κανένας δημόσια δεν τολμά να δηλώσει). Αμφιβάλλω αν πράγματι υπάρχει κάποιος που να είναι ότι δηλώνει. Βεβαιότατα εξουσιολάγνοι είναι όλοι τους, άσχετα με το τι ετικέτα αυτοπροσδιορίζονται. Επιρρεπείς δυστυχώς είναι επίσης όλοι τους, προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο τους στην εξυπηρέτηση ισχυρών ξένων συμφερόντων, μέσω των οποίων τους ανοίγεται ο δρόμος προς την εξουσία μιας πάμπλουτης χώρας σε ιστορία, πολιτισμό, υπέδαφος και ανθρώπινα μυαλά, η οποία εξαιτίας αυτών των μικροπολιτικών συμπεριφορών, βολοδέρνει επί 200 χρόνια, αφ’ ότου απέκτησε με αίμα την δήθεν ανεξαρτησία της. Ζούσαμε με την ψευδαίσθηση επί 200 χρόνια ότι είμαστε χώρα ανεξάρτητη και ότι είχαμε ως Έλληνες τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την τύχη του τόπου μας. Οδυνηρά ανακαλύπτουμε σήμερα μέσα από την διαδρομή της χώρας προς τα μνημόνια, την μεθόδευση και την ευκολία που επέτρεψε το πολιτικό μας σύστημα να περάσουν αυτά τα μνημόνια το ένα κατόπιν του άλλου, ότι δοτή ήταν η ανεξαρτησία μας και εμφανέστατα δοτοί οι πολιτικοί μας ηγέτες με ελάχιστες εξαιρέσεις!
Στις εξαιρέσεις θα μπορούσε να συμπεριληφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αν είχε εσωτερική ομοιογένεια και όχι αλληλογρονθοκοπούμενη και ανεξέλεγκτη πολυτασικότητα. Ξεκάθαρη γλώσσα στόχων, Αρχών και προγράμματος και όχι πολυγλωσσία ασάφειας και ασυνεννοησίας. Θα μπορούσε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ να αναδειχθεί σημαιοφόρος μιας νέας Εθνικής Αναγέννησης και να γίνει πόλος συσπείρωσης ευρύτερων στρωμάτων, ακόμη και όσων είχαν πολιτική αλλεργία ακόμα και στο άκουσμα της λέξης ‘’Αριστερά’’. Πήρε το μήνυμα ο ΣΥΡΙΖΑ από όλα αυτά τα στρώματα με την ανάδειξη του σε Αξιωματική Αντιπολίτευση και έκτοτε το μήνυμα και την ευκαιρία δεν την αξιοποιεί όπως πρέπει. Ο λαός διατίθεται να του εμπιστευτεί την εξουσία στις επόμενες εκλογές μετά την βέβαιη καθίζηση της ΝΔ και την πολιτική εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως φαίνεται να έχει καταληφθεί από πολιτικό ‘’βέρτικο’’ και ο πρόεδρος του και τα στελέχη του από πρόωρο κυβερνητισμό παρωχημένων εποχών, πριν ακόμη αναρριχηθούν στην εξουσία! Έχουν ελάχιστο περιθώριο να αλλάξουν πορεία. Να συνειδητοποιήσουν και να αναλάβουν την μεγάλη ιστορική ευθύνη απέναντι στη χώρα και των προοπτικών της στο μέλλον. Διαφορετικά μπορεί μεν να φτάσουν στην εξουσία, αλλά θα είναι αναλώσιμοι και μεταβατικοί, μέχρι η μέγγενη των συμφερόντων και καταστάσεων που περισφίγγει μέχρι θανάτου την χώρα, ανακαλύψει τους επόμενους αναλώσιμους συριζαίους, ενώ ο λαός εναγωνίως θα αναζητά την λύτρωση του από οποιοδήποτε σωτήρα ακόμη και ένστολο! Σήμερα είναι βέβαιο ότι ο λαός σπρώχνει τον ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει αδυναμίες. Θα τις ξεπεράσει;
αφήστε ένα σχόλιο