Share the post "ΡΙΓΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ «ΤΑΒΕΡΝΙΑΡΗ» ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ."
Τρομερή δήλωση του Γιάννη, «Θα δουλεύω μέρα νύχτα για εσάς, όπως το έχω κάνει».
Τζάμπα δούλευες καμάρι μ? Δεν ήταν καλά τα λαλά?Η ικανότητα του προφορικού λόγου και ο τρόπος έκφρασης που έχει ο Γιάννης Τζούβελης είναι αξιοζήλευτος. Κι αυτό, γιατί τα τελευταία χρόνια έχει κάνει τρομερή βελτίωση, αρκεί μόνο να θυμηθούμε ότι πριν λίγα χρόνια δεν μπορούσες να τον παρακολουθήσεις και χρειαζόσουν μεταφραστή γιατί η ομιλία του ήταν εντελώς ακαταλαβίστικη, αφού είναι κοινά αποδεκτό ότι θύμιζε όπως πολλοί έλεγαν την γλώσσα των Σουαχίλι.
Αν και ακόμα αποκεφαλίζει την Ελληνική γλώσσα η επίμονη αναζήτηση σανοφάγων στους καφενέδες καθώς και η απασχόληση του στη δηλωτή τον έκανε να σκεφτεί ότι η τέχνη του ηθοποιού είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στην αναζήτηση αλλά και την δημιουργία μιας ομάδας ψηφοφόρων. Μαθημένος πια πολιτικάντης επιδέξιος στο παραμύθι, εμφανίζεται ως ψυχοπονιάρης και μέσα από ένα δακρύβρεχτο λόγο δίνει όρκους και υποσχέσεις αποσκοπώντας να κεντρίσει την σκέψη και το συναίσθημα του ακροατή που μέσα σε ένα κλίμα συγκίνησης και ψυχολογικής φόρτισης τον αναγνωρίζει ως τον νέο Ξανθόπουλο.
Η ικανότητα στην κλαψομανία του Γιάννη δεν έχει ανταλλακτικό και δεν περιγράφεται, αρκεί μόνο να σας πω, ότι παρακολουθώντας τον μέσα από ένα βίντεο που ανέβασε ο πάλαι ποτέ ορκισμένος εχθρός, σημερινός κολλητός του γιατί οι ανάγκες το επιβάλλουν, με έκαναν κι έκλαψα και εγώ μαζί του, όταν απευθυνόμενος στο κοινό του αν και δήμιος της γλώσσας, τους έσκιζε τα φυλλοκάρδια ορκιζόμενος παντελονάτα ότι έφυγε «εξ αναγκασμού» και συνέχισε λέγοντας « Να ξέρετε ότι δεν πρόκειται να σας προδώσω ποτές. Όσο με τιμάτε και όσο σας ατιμάω και θα δουλεύω μέρα νύχτα για εσάς», κάνοντας το ακροατήριο πραγματικά να ανατριχιάζει και να ξεσπάει σε λυγμούς και λιποθυμίες.
Το απίστευτο παρατσούκλι του ταβερνιάρη που του έχουν κολλήσει έρχεται να δέσει ταμαμ με τον τρόπο έκφρασης και τα μπερδεμένα λόγια , όμως αυτό που μετράει είναι η επιδεξιότητα του Γιάννη να θέλει να πείσει τον ακροατή ότι την «έκανε» εξ αναγκασμού και εξ ανάγκης όπως λέει κι όχι γιατί ο δήμαρχος τον έκανε πέρα. Αυτό που έζησα δεν έχει προηγούμενο και δύσκολα μπορώ να το μεταφέρω στον αναγνώστη. Θα πω μόνο ότι την παράσταση διήυθηνε υποδειγματικά ο πρόεδρος του συλλόγου Γλυφάδα η πόλη μας και κάπως έτσι η κωμωδία τελείωσε εκεί.
αφήστε ένα σχόλιο