Το να απαντήσω στον μέντορα της βρωμιάς που από δημοσιογράφος και μαϊμού εκδότης παραδέχτηκε τελικά για πρώτη φορά ότι είναι ένας βρώμικος εξαρτημένος αρθρογράφος, δεν έχει νόημα.Αίσχος, ντροπή και όνειδος να πιάνει στο στόμα του τον Δήμαρχο Γιώργο Παπανικολάου τον άνθρωπο που άλλαξε την μοίρα μιας μίζερης και απαξιωμένης πόλης και την «καθάρισε» από τα τρωκτικά της πείνας και τον υπόκοσμο της διαπλοκής και των συμφερόντων. Κάποιες φορές αφήνεις τα πράγματα και μιλούν μόνα τους. Άλλωστε αν δεν υπήρχαν κι αυτοί πως θα μπορούσαν να φανούν και να προβληθούν τα κατάλοιπα και οι ολετήρες. Βέβαια σε αυτό βοηθούν και οι «Ρουφ».
Καθένας στο είδος του και η βρωμούσα της Γλυφάδας σε αυτό που ξέρει καλά και βγάζει το χαρτζιλίκι του, κι άλλωστε που να βρεις τσίπα, φιλότιμο και λεβεντιά στους γυμνοσάλιαγκες ( ο χαρακτηρισμός δικός του) και τους πιαστράκηδες.
Διωγμένος και κυνηγημένος ο τοπικός μας πατσαβούρας, (το όνομα του οποίου δεν αποκαλύπτουμε για ευνόητους λόγους), είναι ένα ακόμη γνωστό τρολ εν υπηρεσία που κανείς πια δεν του δίνει σημασία.
Ποιος να ασχοληθεί με αυτήν την «δημοσιογραφική» ρόμπα του διαδικτύου που από την μια μπορεί το ίδιο πρόσωπο να το περνάει από γενναίες δεκατέσσερις κι από την άλλη να γράφει ύμνους και δοξασίες. Μια κωλοτούμπα, ένας δυσώδης οχετός λάσπης, συκοφαντίας και παραπληροφόρησης που δεν έχει προηγούμενο.
Ποιος μπορεί να δώσει βάση και να εμπιστευτεί κάποιον που κρύβεται, έναν κυνηγημένο σαλτιμπάγκο με σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων στο ενεργητικό του, όταν μέσα στο οικογενειακό του περιβάλλον φιγουράρουν οι κλέφτες και λωποδύτες?
Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί τέτοιους φυγόδικους κοπρίτες που υποδύονται τους ιεραπόστολους της διαφάνειας και της εντιμότητας?
Όλο κάτω και πιο κάτω και πολύ πιο παρακάτω. Ένας κατήφορος συνομωσίας που αποδεικνύει περίτρανα πως στήνονται οι βρωμοδουλειές. Ο «εντολέας» του ας τον έχει στην τσίλια, γιατί ο Ζαχαριάδης φίλος δεν πιάνεται, κάποια στιγμή θα τον ξεβρακώσει.
ΥΓ
Ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε!
αφήστε ένα σχόλιο