Κυρία Αρβελέρ,
Από χθες που διάβασα την συνέντευξη σας σε διάφορα ΜΜΕ, blog και ηλεκτρονικές εφημερίδες ήθελα να σας γράψω αυτό το μήνυμα, τα λόγια σας «Όταν μου λένε ότι υπάρχει κρίση, γελάω» με στοιχειώνουν, ειλικρινά μου είναι δύσκολο να ξεπεράσω το γεγονός ότι ένας άνθρωπος του πνευματικού σας κύρους και επιπέδου δυσκολεύεται να αντιληφθεί την οικτρή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει μεγάλη μερίδα της Ελληνικής κοινωνίας. Προσπάθησα να σας δικαιολογήσω στο μυαλό μου γιατί ζείτε στο εξωτερικό, δεν τα κατάφερα όμως. Και ξέρετε γιατί δεν τα κατάφερα, γιατί συνέχισα να διαβάζω την συνέντευξη σας όπου ούτε λίγο ούτε πολύ λέτε «Η Ευρώπη δεν είναι μόνο τα χρήματα που δίνει. Η Ευρώπη έχει υποχρεώσεις, αλλά και εμείς έχουμε υποχρεώσεις απέναντί της. Αν ρωτήσεις έναν Έλληνα ποιες είναι οι υποχρεώσεις που έχουμε απέναντι στην Ευρώπη, δεν θα σου απαντήσει κανείς.»
Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάποιες πολύ απλές ερωτήσεις. Δεν θα μιλήσω για χρήματα που δανειστήκαμε ή που πάνε τα νέα δανεικά, όποιος θέλει μπορεί να βρει εύκολα τις απαντήσεις. Θα σας ρωτήσω όμως για κάποια πολύ ανθρώπινα, πανανθρώπινα θα τα χαρακτήριζα, δικαιώματα που θα ήθελα να τα απαντήσετε εάν γνωρίζεται ότι παραβιάζονται αυτή την στιγμή στην χώρα μας.
Αξίζουν τα βρέφη στην Ελλάδα να πεινάνε γιατί οι γονείς τους δεν έχουν να τους δώσουν την απαραίτητη τροφή; Αξίζουν τα παιδιά μας να πηγαίνουν σχολείο και να μην έχουν δασκάλους και βιβλία; Αξίζει το 60% των νέων μας να μην έχει δουλειά και καμία ελπίδα να βρει δουλειά για τα επόμενα 5+ χρόνια; Αξίζει να έχουμε απολέσει την εθνική μας αξιοπρέπεια, μαζί με την ανθρώπινη μας αξιοπρέπεια, γιατί κάποια hedge funds διάλεξαν αυτόν τον «φτωχό», χρηματικά, τόπο για να παίξουν τα χρηματοπιστωτικά παιχνίδια τους; Αξίζουν καρκινοπαθείς, μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι να τους διώχνουν από τα δημόσια νοσοκομεία; Αξίζουν να πεθαίνουν αβοήθητοι ασθενείς που έτυχε να μείνουν ανασφάλιστοι, στο όνομα μια δημοσιονομικής προσαρμογής που θα έκανε τον Χίτλερ να χαίρεται;
Αλήθεια πως τολμάτε να μιλάτε για «… Έλληνες (που) αυτή τη στιγμή πάνε με όποιον δίνει τα λεφτά»; Ειλικρινά είμαι πολύ εκνευρισμένος μαζί σας κυρία Αρβελέρ, είμαι πιο εκνευρισμένος μαζί σας γιατί εσείς λέτε ότι είσαστε Ελληνίδα, ότι έχετε περάσει πολύ χειρότερα στην κατοχή … ότι ότι ότι … αυτή όμως την στιγμή είσαστε στο εξωτερικό, μέσα σε ένα πλούσιο σπίτι όπου δέχεστε τους ισχυρούς φίλους σας και αντί να πείτε δύο λόγια συμπάθειας για τους συμπολίτες σας, βγαίνετε και μιλάτε λέτε και έχετε κατέβει από τον Άρη μόλις σήμερα. Είναι ντροπή να βιάζετε ΚΑΙ εσείς την ψυχή των Ελλήνων πολιτών και να τους εξισώνεται με τους βιαστές του. Αυτούς τους βιαστές που εσείς δέχεστε στο σπίτι σας και τους δεξιώνεται, γελώντας και διασκεδάζοντας, ενώ την ίδια ώρα έκλεβαν (και κλέβουν) τον Ελληνικό λαό και έπαιζαν (και παίζουν) τα άθλια παιχνίδια τους.
Αφού λοιπόν κυρία Αρβελέρ δεν γνωρίζεται, καλό θα είναι να σωπάσετε και να ενημερωθείτε. Αλλιώς γίνεστε μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης. Συντάσσεστε με τους δυνάστες και όχι με όσους υποφέρουν, συντάσσεστε με τον Κρέοντα και όχι με την Αντιγόνη, συντάσσεστε με το άδικο και όχι με το δίκιο.
Σας καλώ λοιπόν να έρθετε στην Ελλάδα και να επισκεφτείτε ένα κοινωνικό ιατρείο για να δείτε και να ακούσετε το δράμα που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες και ανάμεσα τους και οι ξένοι επισκέπτες μας. Εάν δεν το κάνετε κυρία Αρβελέρ τότε η εικόνα σας θα έχει πληγεί ανεπανόρθωτα στα μάτια όλων μας.
Με εκτίμηση,
Χρήστος Σιδέρης
christos.sideris@hotmail.com
Υ.Γ. Σας στέλνω ένα ρεπορτάζ του έγκυρου BBC για την κατάσταση της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα. Αναμένω την απάντηση σας στην πρόσκληση μου για να επισκεφτείτε ένα κοινωνικό ιατρείο. Θα σας συνοδέψω εγώ εάν φυσικά το θελήσετε. Είμαι στην διάθεση σας.
αφήστε ένα σχόλιο