Μεθαύριο ξημερώνει η 25η Μαρτίου, η επέτειος της Εθνικής παλιγγενεσίας μας. Φέτος ο εορτασμός της κορυφαίας Εθνικής μας Επετείου βρίσκει την Πατρίδα μας και όλο τον Ελληνισμό, σε μια από τις χειρότερες στιγμές
της Ιστορίας μας με κυρίαρχο συναίσθημα την απόγνωση και την απελπισία από τα τραγικά αδιέξοδα και τα αξεπέραστα προβλήματα που μας εξουθενώνουν. Ο μεγάλος ξεσηκωμός του 1821 ξεπήδησε τότε ως απόδραση από παρόμοια συναισθήματα του επί 400 χρόνια υπόδουλου γένους. Σήμερα, την εποχή της ευτέλειας των πάντων, της αποπλάνησης συνειδήσεων με εικόνες και ‘’μπούκωμα’’ υπέρ (παρα) παραπληροφόρησης, άραγε εξακολουθούμε ως λαός να συγκινούμεθα και να εμπνεόμαστε από το παράδειγμα των ηρωικών προγόνων μας του 1821; Αποκρυπτογραφούμε σωστά τα μηνύματα των αγώνων τους στο θαμπό φως του σήμερα; Μεθαύριο θα γίνουν ξανά παρελάσεις, δοξολογίες, εκφώνηση στερεότυπων πανηγυρικών λόγων. Όλα αυτά στην τραγικότητα καταστάσεων που βιώνουμε σε Ελλάδα και Κύπρο φτάνουν για να τονώσουν το Εθνικό μας φρόνημα, να αφυπνίσουν και να καλλιεργήσουν την καταπτοημένη Εθνική μας Συνείδηση; Τι φταίει και μείς οι παλαιότεροι διαπιστώνουμε αυτή η Εθνική Συνείδηση όλο και περισσότερο να εξασθενεί στις νεώτερες γενιές νεοελλήνων;
Μας λείπει η Ιστορική Αυτογνωσία!
Παρελάσεις, Εθνικοί εορτασμοί, τόνωση Εθνικού φρονήματος και Εθνικής Συνείδησης, όλα αυτά για να δώσουν νόημα αέναης ύπαρξης ζωής και αδιάσπαστης συνοχής για τον σημερινό Ελληνισμό, απαιτείται να γνωρίζουμε την αληθινή Ιστορία μας, χωρίς παραποιήσεις ούτε και ωραιοποιήσεις. Αυτή την Ιστορική αναγκαιότητα η επίσημη πολιτεία, ενώ είχε την υποχρέωση και την δυνατότητα να την επιβάλλει, δεν την επεδίωξε! Την Ιστορία όπως μας την δίδαξαν στα σχολεία, δεν μας επιτρέπει να ξεχωρίσουμε την πομπώδη αισθηματολογία από τον πραγματισμό, τον μύθο από τον ιστορικό ρεαλισμό, την κενόλογη Εθνική ρητορεία, από τον αληθινό πατριωτισμό! Ολέθρια δεν μας επέτρεψαν μέσα από την γνώση όλων των πτυχών της Ιστορίας μας, να διδαχτούμε και να εξαλείψουμε τα λάθη κα τα ελαττώματα μας, τα οποία δυστυχώς αναπαράγουμε. Έπρεπε να έχουμε μάθει όλες τις αντιφάσεις που κατεγράφησαν στην συμπεριφορά μεταξύ των Αγωνιστών και των ραγιάδων του ’21. Να διδαχθούμε από αυτές και να διαπαιδαγωγηθούμε να μην τις επαναλάβουμε μετέπειτα, όπως δυστυχώς αποδεικνύεται ιστορικά. Ελάχιστοι θαρραλέοι ομιλητές θα αποτολμήσουν μεθαύριο στους πανηγυρικούς που θα εκφωνήσουν, με κίνδυνο να κακολογηθούν από τους «καθώς πρέπει επισήμους», να αναφερθούν σε αυτές τις αντιφάσεις: δηλαδή στον μεγάλο ξεσηκωμό του ’21 συνυπήρχε η γενναιότητα των λίγων ψυχωμένων και η διστακτικότητα αρκετών βολεμένων κοτζαμπάσηδων, η ομόνοια των επιτυχιών και η διχόνοια των αποτυχιών, η ζηλοφθονία στον θρίαμβο και ο πανηγυρισμός στην ήττα. Λίγοι επίσης ομιλητές θα αποτολμήσουν να πουν ότι μετά τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα εμφανίστηκαν τα εθνικά μας ελαττώματα και επέφεραν τις ολέθριες συνέπειες που έντεχνα αποσιωπούνται. Όπως ο τυφλός κομματισμός, ο διχασμός και ο παροπλισμός άξιων οπλαρχηγών, η διοικητική ανικανότητα κλπ που παρ’ ολίγο να σβήσουν την επανάσταση του ’21. (Πόσο επίκαιρα τα ίδια ελαττώματα στοιχειώνουν σήμερα και ναρκοθετούν την πολιτική μας ζωή και την πορεία της χώρας;) Είναι και αυτά τα ‘’γκρίζα’’ γεγονότα κομμάτι αναπόσπαστο της Ιστορίας μας. Επώδυνο μέχρι ντροπής μεν, αλλά πολύ διδακτικό για τις μεταγενέστερες γενιές ώστε ως άτομα και κοινωνία να συνειδητοποιήσουμε τι πρέπει να ξεριζώσουμε για να επιτύχουμε στην συλλογική μας δράση ιδιαίτερα σήμερα. Οι λαοί και τα Έθνη πρέπει να εξυμνούν τα επιτεύγματα των και να διδάσκονται από τις αποτυχίες και τα Ιστορικά των λάθη. Μόνο έτσι σφυρηλατούν την Εθνική τους Συνείδηση και το Εθνικό τους φρόνημα. Δυστυχώς αυτό τον κανόνα εμείς οι Έλληνες συστηματικά τον αγνοούμε. Στεκόμαστε με διθυράμβους στην Αλαμάνα, Γραβιά, Δερβενάκια, Τριπολιτσά, Μεσολόγγι, Μανιάκι και τους πρωταγωνιστές ήρωες, αλλά γρήγορα ξεπερνάμε την φυλάκιση Κολοκοτρώνη, τον στραγγαλισμό του Ανδρούτσου, την δολοφονία Καποδίστρια, το κάψιμο των πλοίων του αγώνα, τις εμφύλιες αντιπαραθέσεις και φατριασμούς μέχρι εξοντώσεως των πρωταγωνιστών της επανάστασης του ’21. Γι’ αυτό επί 192 χρόνια, από το 1821 μέχρι σήμερα, αποφεύγουμε συστηματικά να διδαχτούμε από τα παθήματα- μαθήματα της Ιστορίας μας. Μήπως σήμερα στην εποχή της «βελούδινης κατοχής» της χώρας από τους επιδραμόντες πιστωτές μας λόγω της ανικανότητας των κατ’ εξακολούθηση ανιστόρητων πολιτικών μας ηγετών, ήρθε ώρα να καθίσουμε όλοι μαζί οι Έλληνες στα θρανία της Ιστορικής μας αυτογνωσίας; Να διδαχθούμε, να παραδειγματισθούμε και να επαναχαράξουμε την συνεχώς αποκλίνουσα επικίνδυνα σημερινή μας πορεία. Μια πορεία ανάξια της φυλής μας που μας πληγώνει, μας εξουθενώνει, αλλά και κηλιδώνει όλη την ένδοξη προϊστορία μας, παρά τις οποιεσδήποτε άσχημες στιγμές, απότοκες των ελαττωμάτων και αγιάτρευτων με δική μας ευθύνη αδυναμιών.
Στα χειρότερα του 1821 μεγαλουργήσαμε. Γιατί όχι και σήμερα;
Η επανάσταση του 1821, ήταν το πιο σημαντικό παγκόσμιο γεγονός εκείνης της εποχής και ειδικότερα της τότε Ευρώπης των ισχυρών αντιτιθέμενων συμφερόντων. Καμιά από τις ισχυρές χώρες της κεντρικής Ευρώπης (Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία) δεν στήριξε την Ελληνική Επανάσταση. Η κάθε μία υποπτευόταν δάκτυλο των άλλων. Ο εθνικός ξεσηκωμός του ’21 απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα και η ισχυρή θέληση ενός λαού για Ελευθερία, μπορούν να αλλάξουν την ιστορική μοίρα του, παρά τις διχόνοιες και τα μελανά σημεία. Οι αγωνιστές του ‘21 μας παρέδωσαν ένα συμβόλαιο Ελευθερίας, γραμμένο με αίμα και έχουμε έκτοτε ιερή και απαραβίαστη υποχρέωση να το υπερασπιζόμαστε πάντοτε, έναντι οποιουδήποτε τιμήματος.Αυτή η προγονική παρακαταθήκη δίνει άλλες διαστάσεις ,και άλλο ιδιαίτερο νόημα από κάθε άλλο λαό, στις λέξεις «Έθνος» και «Πατρίδα». Όμως το νόημα αυτό, αλλά και οι λέξεις ‘’Έθνος’’ και ‘’Πατρίδα’’ στην εποχή της αγοραίας παγκοσμιοποίησης, όλο και ξεθωριάζουν. Κάθε τι το παγκόσμιο τείνει να υπερκαλύψει και εκτοπίσει κάθε τι το εθνικό. Η αγάπη μας για την Πατρίδα και η πίστη μας για την Ιστορική μας παράδοση και διαδρομή, γίνεται όλο και πιο κούφια και επιδερμική. Ενίοτε χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια ενός στείρου Εθνικισμού και μιας ψεύτικης πατριδοκαπηλικής έξαρσης, για να σκεπάσει τα υπαρκτά κενά της ιστορικής αυτογνωσίας μας. Έχουμε επί χρόνια πορευτεί και αποκοιμηθεί με την Εθνική ψευδαίσθηση ότι είμαστε περιούσιος λαός που προχωρεί ανέμελος προς το μέλλον, στεφανωμένος με τις δάφνες του παρελθόντος! Ποτέ όμως δεν φροντίσαμε αυτό το πράγματι ένδοξο παρελθόν να το αναδείξουμε , να το προστατεύσουμε και να το εντάξουμε, ως ζώσα πραγματικότητα συνέχειας και πρότυπο μίμησης στο σήμερα! Το μεταχειρισθήκαμε ως κληρονομιά μουσειακού είδους και όχι ως ανεξάντλητη πηγή πνευματικού και πολιτιστικού πλούτου, έμπνευσης και αέναης δημιουργικής προσπάθειας και προόδου του νεοελληνικού κράτους.
Γι’ αυτό το νεοελληνικό κράτος, ιδιαίτερα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, πορεύτηκε μέχρι σήμερα χωρίς σταθερή πολιτιστική πυξίδα! Έρμαιο ενός ξενόφερτου ψεύτικου υλιστικού ευδαιμονισμού. Χάσαμε τις αξίες μας και τις πολιτισμικές μας αντιστάσεις γι αυτό οδηγηθήκαμε στα μνημόνια των Εθνικών ταπεινώσεων. Σαν από θαύμα, οι «ξύλα απελέκητοι» απαίδευτοι ήρωες του ’21,παρά τα 400 χρόνια σκλαβιάς, έκρυβαν μέσα τους πολύ μεγαλύτερο απόθεμα των πανάρχαιων αξιών και πολιτισμικών αντιστάσεων, από ότι διαθέτουμε εμείς σήμερα! Σε αυτά τα αποθέματα στηρίχθηκαν, άντλησαν από το αρχαίο ρητό «η τάν ή επί τας» το σθένος της θεληματικής αδιαφορίας προς τον θάνατο. Έκαναν σημαία το «ελευθερία ή θάνατος». Μετέτρεψαν έτσι την απελπισία της δυσβάστακτης σκλαβιάς, σε αλύγιστη δύναμη ελευθερίας, γι αυτό μεγαλούργησαν! Τα ίδια αποθέματα αξιών και πολιτιστικών αντιστάσεων οφείλουμε όλοι οι σημερινοί Έλληνες να επανασυσσωρεύσουμε στις ψυχές μας, για να δώσουμε τον αγώνα της Οικονομικής πλέον Παλιγγενεσίας και απελευθέρωσης της Χώρας μας από τους Οικονομικούς κατακτητές μας, όπως οι αγωνιστές του ’21. Η 25η Μαρτίου του 1821 ήταν κορυφαία στιγμή καμπής και συνέχειας του Ελληνισμού. Ήταν η καθοριστική στιγμή ιστορικής επαναβεβαίωσης της συνέχειας του Ελληνισμού και επανασύστασης της αυτοτέλειας της κρατικής υποστάσεως μας, που είχε χαθεί επί 400 χρόνια. Στην σημερινή Ελλάδα, οι επαναστάτες ήρωες της 25ης Μαρτίου του 1821 εκπέμπουν το ίδιο μήνυμα σε μας τους απογόνους των. Ας εμπνευσθούμε από το αγωνιστικό τους φρόνημα. Να αποτολμήσουμε την κοινωνική και οικονομική επανάσταση που χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα για την επαναβεβαίωση και επανάκτηση της μεγάλης γεωπολιτικής και γεωοικονομικής ισχύος της Πατρίδος μας και την αυτοδύναμη αξιοποίηση της, χωρίς δεσμεύσεις και απαγορεύσεις από τρίτους. Μόνοι μας θα την πετύχουμε όπως οι πρόγονοι μας και ας τους είχαν ξεγραμμένους οι τότε ισχυροί της Ευρώπης, όπως μας έχουν ξεγραμμένους οι σημερινοί ισχυροί της παγκοσμιοποίησης όλους τους Έλληνες σε Ελλάδα και Κύπρο!
Υπάρχει πάντα η Ελλάδα των επιτευγμάτων
Στην σημερινή Ελλάδα των συσσωρευμένων δεινών και της οξύτατης πολύπλευρης κρίσης υπάρχουν πολλά και φωτεινά παραδείγματα Ελλήνων που διαπρέπουν στον τομέα τους και προκαλούν τον θαυμασμό σε όλο τον κόσμο για τα επιτεύγματα των. Είναι πολλοί ανά τον κόσμο τέτοιοι Έλληνες. Αυτοί αποτελούν την ελπίδα και την μαγιά για την άλλη καινούργια Ελλάδα που θα ξεφυτρώσει αργά ή γρήγορα, αλλά οπωσδήποτε. Θα κλείσω το επετειακού χαρακτήρα άρθρο για το ηρωικό 1821, με την παρουσίαση ενός λαμπρού επιτεύγματος ενός σεμνού Έλληνα Αξιωματικού και Επιστήμονα που προσφέρει τις υπηρεσίες του ως ιατρός στο 401 Γ.Σ.Ν.Α. Με δική του πρωτοβουλία και την βοήθεια του ΓΕΣ εξειδικεύτηκε στο εξωτερικό ως χειρουργός στην αντιμετώπιση των εγκεφαλικών ανευρυσμάτων. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα δεινοπάθησε από την γραφειοκρατία και το ιατρικό κατεστημένο, μέχρι να τους πείσει να του επιτρέψουν να εφαρμόσει μια καταπληκτική χειρουργική αντιμετώπιση των εγκεφαλικών ανευρυσμάτων χωρίς καν να αγγίζει το κεφάλι των ασθενών! Η πρωτοποριακή μέθοδος που επινόησε αυτός ο σεμνός και αξιοθαύμαστος σε όλο τον ιατρικό κόσμο (δεν επιθυμεί την δημοσιοποίηση του ονόματος του) Έλληνας Αξιωματικός και ιατρός, συνίσταται στην εισαγωγή ειδικών ελατηρίων μέσα στο εγκεφαλικό ανεύρυσμα τα οποία το προστατεύουν για να μην σπάσει. Τα ελατήρια αυτά φθάνουν τον εγκέφαλο του ασθενούς μέσω μιας μικρής τομής, όχι στο κεφάλι, αλλά ψηλά σε μία αρτηρία στον μηρό του ασθενούς και από εκεί κατάλληλα πλοηγούνται προς το κεφάλι του ασθενούς και τοποθετούνται με 100% επιτυχία και ασφάλεια και έτσι εξουδετερώνεται ο κίνδυνος να σπάσει το ανεύρυσμα και να πεθάνει ακαριαία ο άρρωστος. Οι ασθενείς σε ένα 24ωρο μετά την επέμβαση βγαίνουν υγιέστατοι από το νοσοκομείο! Το κόστος της επέμβασης με αυτή την θαυματουργική και απόλυτα επιτυχή μέθοδο κοστίζει πλέον στα ασφαλιστικά ταμεία 3 έως 5 χιλιάδες ευρώ, έναντι 50 χιλιάδων που κοστίζουν οι άλλες μέθοδοι, με άνοιγμα τομής στον εγκέφαλο και με μειωμένα ποσοστά επιτυχίας! Ήδη όλα τα περιστατικά εγκεφαλικών ανευρυσμάτων από όλα σχεδόν τα νοσοκομεία της χώρας, πηγαίνουν στο 401 Γ.Σ.Ν.Α και τα εμπιστεύονται με ασφάλεια στον πανάξιο κάθε τιμητικής διάκρισης υποδειγματικό σύγχρονο Έλληνα, Αξιωματικό και Επιστήμονα! Τον επαινούμε ανώνυμα, μια και δεν θέλει δημοσιότητα και, τον ευχαριστούμε για το μεγάλο μήνυμα που μας εκπέμπει ότι η Ελλάδα είχε πάντα, έχει και σήμερα την δύναμη να μεγαλουργήσει!
Γράφει ο Δημήτρης Καραπάνος
αφήστε ένα σχόλιο