Είναι κάτι μ@λακες που δεν μπορούν να συγκρατήσουν την μικροψυχία τους και το αίσθημα ζήλειας που τους έχει κυριεύσει και κρυβόμενοι πίσω από τα ψεύτικα προφίλ και την ανωνυμία του διαδικτύου, γίνονται κριτές των πάντων.
Αυτοί οι δίχως πραγματική ταυτότητα, κρυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία τους και αλλάζοντας ψευδώνυμα (email) σαν τα πουκάμισα είναι αυτοί που εκ του ασφαλούς παρουσιάζονται εισαγγελείς ακόμα και ηγέτες, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά ψωνισμένα μικρά ανθρωπάκια που ζητούν να εκτονωθούν ακίνδυνα.
Ένας τέτοιος ανώνυμος μασκαρομαλάκας με λοιδορεί γιατί έγραψα καλά λόγια για τον Παπανικολάου.
Δηλαδή κατά τον μαλάκα διανοούμενο εισαγγελέα – κριτή, θα πρέπει ντε και καλά να λέμε ψέματα να βαπτίζουμε το άσπρο μαύρο την στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι η αλήθεια δεν κρύβεται ούτε με ψέματα ούτε με κατασκευασμένες ειδήσεις και στο τέλος ξεμπροστιάζει και τον ψεύτη. Αναφορικά με το ψυχολογικό προφίλ του μαλάκα θα πρέπει να πω ότι οι υποψίες μου φέρνουν έναν γνωστό μαλάκα, ντεμεκ τσαμπούκι, αριστερής ρητορείας που παρά τα χρονάκια του… εξακολουθεί και παραμένει μαλάκας…
αφήστε ένα σχόλιο